این گزارش در برگیرنده خروجی مطالعات انجام شده در طرح پژوهشی «بررسی تنظیمگری در صنعت حمل و نقل ریلی کشور و ارائه راهکارهای بهبود آن» میباشد. در این طرح، ابتدا براساس بررسی قوانین و مقررات کشور، نقش و جایگاه نهادهای مختلف در تنظیمگری کنونی حمل و نقل ریلی کشور به تفکیک کارکردهای اقتصادی، ایمنی، فنی و محیطزیستی مشخص گردید. سپس نگاشت نهادی مدل تنظیمگری موجود حمل و نقل ریلی کشور که ساختار تنظیمگری و همچنین رابطه این ساختار با سیاستگذاری، تصدیگری و مشتریان این صنعت در شرایط کنونی را تبیین مینماید، ارائه گردید.
در ادامه، در جهت ارزیابی تنظیمگران موجود، از مفهوم حکمرانی تنظیمگران که توسط سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) ارائه شده است و همچنین از نظرات خبرگان صنعت حمل و نقل ریلی که در خلال مصاحبههای انجام شده در این طرح پژوهشی ارائه شده بود، استفاده گردید. ارزیابی تنظیمگران موجود نشان داد که بسیاری از اصول حکمرانی تنظیمگران (ارائه شده توسط OECD) در شرایط کنونی در حمل و نقل ریلی کشور، رعایت نمیشود، مشکلات متعددی در تنظیمگری کنونی وجود دارد و لازم است ساختار تنظیمگری در این صنعت مورد بازنگری اساسی قرار گیرد. برخی از مشکلات موجود در تنظیمگری حمل و نقل ریلی عبارتند از: (1) انجام همزمان سیاست گذاری، تنظیمگری و تصدیگری توسط شرکت راهآهن ج.ا.ا، (2) تداخل وظایف شرکت راهآهن ج.ا.ا. با کمیسیون عالی سوانح و (3) عدم شفافیت در فعالیتهای تنظیمگری.
برای ارائه مدلهای پیشنهادی تنظیمگری مطلوب در حمل و نقل ریلی کشور، اهداف و وظایف نهادهای تنظیمگر با کارکردهای مختلف در حمل و نقل ریلی و انواع ساختارهای تنظیمگری براساس یکپارچگی و استقلال تنظیمگران تشریح شده و مزایا و معایب آنها مورد بررسی قرار گرفت. سپس هجده مدل پیشنهادی تنظیمگری که قابلیت پیادهسازی بیشتری داشته و کاربردیتر بودند و مشکلات فعلی تنظیمگری را تا حد قابل قبولی مرتفع مینمودند، پیشنهاد گردیدند.
در ادامه، توصیههای خبرگان صنعت حمل و نقل ریلی در مورد مدل تنظیمگری مطلوب در این صنعت که در مصاحبههای انجام شده، از آنها اخذ گردیده بود، در جهت تهیه معیارهای مناسب برای انتخاب مدل تنظیمگری مطلوب و همچنین نمرهدهی به ساختارهای مختلف تنظیمگری براساس هر معیار مورد استفاده قرار گرفت. نهایتا نمرهدهی به مدلهای پیشنهادی جهت انتخاب مدل تنظیمگری مطلوب صورت گرفت و با توجه به نمره به دست آمده، مدل تنظیمگری برمبنای تشکیل یک نهاد تنظیمگر اقتصادی، ایمنی و فنی یکپارچه و وابسته به وزارت راه و شهرسازی و همچنین تشکیل شورای حکمیت ریلی، به عنوان مدل تنظیمگری مطلوب در این صنعت در شرایط کنونی انتخاب گردید.
برای تعیین ساختار مدل تنظیمگری مطلوب، ابتدا کلیات مدل تنظیمگری مطلوب که تغییرات عمده لازم نسبت به مدل موجود را مشخص مینماید، ارائه شد. سپس ساختار مدل مطلوب شامل نگاشت نهادی مدل تنظیمگری مطلوب، ساختار اصلی و اهداف نهاد تنظیمگر، ساختار و وظایف واحدهای اصلی نهاد تنظیمگر، ساختار و وظایف شورای حکمیت ریلی و نحوه ارتباط نهاد تنظیمگر و شورای حکمیت ریلی با شورای رقابت ارائه گردید.
در انتها، جهت انتقال از مدل تنظیمگری موجود به مدل تنظیمگری مطلوب، براساس قوانین و مقررات کشور در مورد جداسازی وظایف حاکمیتی از تصدیگری و همچنین با استفاده از امکان انتقال وظایف در درون دستگاههای اجرایی، پیشنهاد گردید اداره کل تنظیمگری حمل و نقل ریلی در درون معاونت حمل و نقل وزارت راه و شهرسازی تشکیل گردد و وظایف تنظیمگری به این اداره کل منتقل شود. در نهایت اقدامات لازم جهت انتقال به مدل تنظیمگری مطلوب و همچنین وظایف بخش دولتی و غیردولتی جهت پیاده سازی این اقدامات تشریح گریده است.
دریافت فایل کامل
وضعیت: پایان یافته